یک بار از دکتر((کارل منینجر))روان پزشک پرآوازه ی جهان درخواست شد که:((شما به کسی که یک مشکل روانی داشته باشد چه توصیه ای دارید؟))حضار توقع داشتند دکتر منینجر مشاوره با یک فرد متخصص را توصیه کند.اما او این کار را نکرد.او گفت:((من به آن شخص توصیه می کنم که در خانه را ببندد و به طرف دیگر شهر برود و شخص محتاجی را پیدا کند و به او کمک کند))به این طریق ما از راه معمولی خود خارج می شویم.خیلی وقت ها ما راه خودمان را می رویم مگر غیر از این است؟اگر داوطلب انجام کاری باشید خود ارزشی را می سازد.به دیگران کمک کنید همان طور که توقع دارید دیگران به شما کمک کنند که از این کمک احساس شادی و خشنودی به شما دست می دهد.کمک کردن یک احساس خوب است که نشان دهنده و نمایشگر عزت نفس بالاست.فرآیند کمک به دیگران بدون توقع داشتن و یا چیزی را در عوض نگرفتن عزت نفس شخص را بالا می برد.یک شخصیت سالم تنها به گرفتن احتیاج ندارد بلکه او به بخشیدن هم نیاز دارد.

ما همیشه این عبارت را می شنویم((می خواهم آزاد باشم))اگر شما یک قطار را از مسیرش خارج کنید آن آزاد است اما به کجا می رود؟اگر هر کسی قوانین ترافیکی خودراداشته باشد و به هر طرفی از جاده که خواست براند،شما آن را آزادی می نامید و یا هرج و مرج و بی نظمی؟در این حال نظم و انضباط از بین رفته است.به وسیله ی مشاهده ی قانون ما دقیقا و به درستی،آزادی را به دست می آوریم.این طور نیست؟